Poznato je dvadesetak izotopa astata s rasponom masenih brojeva od 196 do 223. Iako u vrlo malim količinama, izotopi 215At, 218At i 219At javljaju se u prirodi u ravnoteži s izotopima uranija i torija kao članovi njihovih raspadnih nizova. Vrijeme poluraspada astatovih izotopa je izmedu ~-10^-7 sekundi (218At, 214At) i 8,1 sata (210At). Najduže živući izotop, 210At, raspada se na dva načina: uhvatom K-elektrona (60%) i alfa-raspadom (40%).
Astat je kemijski najsličniji jodu pa se pretpostavlja da se, kao i jod, akumulira u tiroidnoj žlijezdi. Malo je elektropozitivniji od joda, a poznati su i spojevi s ostalim halogenidima; AtI, AtBr, AtCl, čime se očituje njegov metalni karakter. Može se elektrokemijski izlučiti na cinku iz otopine zakiseljene sumpornom kiselinom.
Elementarni astat se iz vodene otopine može ekstrahirati pomoću sumporougljika (CS2).
|